بروزترین وب نوشت

صندلی چرخان – شتاب هماهنگ سینوسی

آزمون صندلی چرخان برای توسعه ارزیابی سیستم وستیبولار محیطی به کار می رود. همانند یافته

های ENG/VNG ،آزمون صندلی چرخان نیز سمعک می تواند در تعیین محل ضایعه ،مشاوره به بیمار و

تایید تردیدهای بالینی درمورد تشخیص ومحل ضایعه، کمک کننده باشد، اما احتمال اینکه تاثیر قابل

توجهی روی روند مدیریت داشته باشد یا آن را تغییر دهد کم است به جز در بیماران با ضعف

محیطی دو طرفه (درزیربحث شده است).

معیارهای پیشنهادی برای زمانی که ممکن است آزمون صندلی کاربردبالینی داشته باشد، درزیرآورده

شده است:

زمانی که ENG نرمال باشد، نتایج ocular-motor نیزنرمال باشد یا ناهنجاری های مشاهده

شده، نتایج صندلی چرخان رابی اعتبارنمی کند. دراین موارد آزمون صندلی به منظورتوسعه

 بررسی درگیری سیستم محیطی ووضعیت جبران، به کارمی رود.

 

زمانی که حتی باوجود ضعف کالریک یکطرفه بالینی قابل توجه وشکایات مداوم بیمار، نتایج ENG نشان دهنده وضعیت جبران خوب باشد (یعنی هیچ نیستاگموس خودبخودی یاوضعیتی وجود ندارد). دراین موارد آزمون صندلی به منظورتوسعه بررسی فرآیند جبران دربیماربا محل ضایعه مشخص هم چنین دربیماری که شکایات اونشان دهنده جبران ضعیف می باشد، به کارمی رود.

 

زمانی که تحریکات حرارتی باآب سردوگرم دردوطرف کمتراز 10°/s باشد، زمانی که نتوانیم تحریکات کالریک رابه کارببریم ویازمانی که نتوانیم به علت اختلاف آناتومیک دوگوش، نتایج رابه طورصحیح باهم مقایسه کنیم. دراین موارد آزمون صندلی به منظوربررسی وتعیین میزان ضعف دوطرفه ویابرای بررسی ثانویه حساسیت نسبی سیستم وستیبولار محیطی هرگوش، زمانی که آزمون کالریک دردسترس نباشد یا بی اعتبارباشد، به کار می رود.

 

 

زمانی که برای درک تاریخچه طبیعی بیمار به یک زمینه نیاز داشته باشیم (مثل مراحل اولیه منیر) ویابه منظوربررسی کارایی یک درمان خاص مثل سرکوب شیمیایی یک یاهردو سیستم وستیبولار محیطی.     

به منظوربررسی سودمندی بالینی آزمون صندلی چرخان درارزیابی سیستم وستیبولارمحیطی،

2266بیمار مورد بازبینی قرارگرفتند. دربین این گروه ازبیماران، 16% آنها دارای نتایج ENG

کاملانرمال بودند. دراین گروه بانتایج ENGنرمال، آزمون صندلی چرخان در 80% موارد نشان

دهنده ناهنجاری هایی دال بر درگیری سیستم محیطی بود. دریک گروه بیماران مورد بررسی که تنها

نیستاگموس وضعیتی داشتند، دربیش از80% آنها، نتایج آزمون صندلی چرخان نشان دهنده درگیری

سیستم محیطی بود. دربررسی همه بیماران باضغف کالریک دوطرفه، نتایج آمون صندلی تاییدکننده

نقص عملکرد سیستم محیطی دوطرفه بود. بااستفاده ازاین تست،وسعت ومحل ضایعه درنیمی ازاین

بیماران mild ودرنیم دیگرmoderate to sever تعیین شد. این اطلاعات افزوده درطراحی برنامه

توانبخشی دهلیزی برای این بیماران نقش مهمی ایفامی کند. آزمون صندلی چرخان دربیماران

دوطرفه می تواند مستقیما روی روندمدیریت دربرنامه توانبخشی تاثیر داشته باشد. بیماران دیگری

نیزوجود دارند که بنابه دلایل دیگری غیرازاختلال عملکرد وستیبولار، دارای پاسخ های کالریک

باکاهش ملایم می باشند. بیش از90% این بیماران پاسخ های آزمون صندلی چرخان نرمال داشتند که

نشان دهنده این است که ضعف دوطرفه نتیجه مثبت کاذب بوده ویا اینکه وسعت ضایعه محیطی

دوطرفه mild بوده وتنهامحدود به عملکرد range فرکانسی خیلی پایین است. درحال حاضر،آزمون

صندلی چرخان تنها تست موجود برای تعیین وسعت ضایعه محیطی دوطرفه احتمالی می باشد.